Σεμινάρια Τμήματος (Webinars): Ιωάννης Κατσούναρος - Ηλεκτροκατάλυση για ενεργειακές εφαρμογές

Τίτλος Παρουσίασης: Ηλεκτροκατάλυση για ενεργειακές εφαρμογές
Κατηγορία Συμβάντος: Πρόγραμμα Σεμιναρίων Τμήματος (Webinars)
Ονοματεπώνυμο Ομιλητή: Ιωάννης Κατσούναρος
Προέλευση Ομιλητή (Affiliation): Ινστιτούτο Χέλμχολτζ Ερλάνγκεν-Νυρεμβέργης
Αίθουσα: Αίθουσα Σεμιναρίων 1
Ημερομηνία: Δευ, 18 Ιαν 2021, Ώρα: 17:15 - 18:30
Διεύθυνση Διαδικτυακής Μετάδοσης: https://fau.zoom.us/j/96736757738
Περίληψη

Η ηλεκτροχημεία ασχολείται εξ ορισμού με μετατροπές μεταξύ ηλεκτρικής και χημικής ενέργειας. Κατά συνέπεια αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την μετάβαση σε προηγμένες ενεργειακές και χημικές τεχνολογίες, αποσπασμένες από τα ορυκτά καύσιμα. Για την ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών, απαραίτητη είναι η κατανόηση των διεργασιών σε ηλεκτροχημικές διεπιφάνειες, που θα οδηγήσει στον ορθολογικό σχεδιασμό δραστικών, εκλεκτικών και σταθερών ηλεκτροκαταλυτών.

Θα παρουσιάσω αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα της ερευνητικής μου δραστηριότητας για την κατανόηση των ηλεκτροδιακών δράσεων που λαμβάνουν χώρα σε κελιά καυσίμου χαμηλών θερμοκρασιών, αντιδραστήρες διάσπασης νερού και αντιδραστήρες σύνθεσης χημικών υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Δείτε το video της ομιλίας του κ. Ιωάννη Κατσούναρου

Σύντομο Βιογραφικό Ομιλητή

Ο Γιάννης Κατσούναρος είναι  από τον Σεπτέμβριο του 2016 ο ιδρυτής και επικεφαλής της ομάδας Ηλεκτροσύνθεσης στο Ινστιτούτο Χέλμχολτζ Ερλάνγκεν-Νυρεμβέργης για ανανεώσιμη ενέργεια, που υπάγεται στο Ερευνητικό κέντρο του Γιούλιχ. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1982, αποφοίτησε από το τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ το 2005, και ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή στο ίδιο τμήμα το 2009 με τον Γιώργο Κυριάκου, με αντικείμενο την ηλεκτροκαταλυτική αναγωγή των νιτρικών ιόντων προς άζωτο. Στη συνέχεια ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στην Γερμανία, στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ του Ντίσελντορφ, μέχρι το 2013, με τον Καρλ Μάυρχοφερ. Το 2013 κέρδισε την ευρωπαϊκή υποτροφία Μαρί Κιουρί. Εργάστηκε στην «φάση προορισμού» στο Εθνικό Εργαστήριο του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ στο Άργκον  στην ομάδα του Νέναντ Μάρκοβιτς από το 2013 μέχρι το 2015, και στην «φάση επιστροφής» στο Πανεπιστήμιο του Λάιντεν της Ολλανδίας, στην ομάδα του Μαρκ Κόπερ, από το 2015 μέχρι το 2016 όταν και αποχώρησε για το ινστιτούτο όπου εργάζεται μέχρι σήμερα. Η έρευνά του είναι στην φυσική ηλεκτροχημεία και ηλεκτροκατάλυση για εφαρμογές που σχετίζονται με την ενέργεια, το περιβάλλον και την χημική βιομηχανία. Είναι συγγραφέας 50 εργασιών σε περιοδικά με κριτές, που έχουν λάβει περίπου 5,000 αναφορές σύμφωνα με το Google Scholar (h-index 28).